Ég er veršmęt - Žś ert veršmęt

Žetta snżst ekki um oršin, ekki um aš ég sé milljarša virši og geti hagaš mér eins og fįviti.  Og ekki um aš ég sé yfir ašra hafin og geti žvķ trošiš į öšrum aš vild. 

Ég žekki fólk sem er alltaf aš leita aš hamingjunni.  Les allar bękur sem žaš kemst yfir og er alltaf aš kjassa makann og er alltaf hlęjandi meš öllum vinunum śtum allar jaršir.  En žaš kemur ekki fram eins og hamingjusamt fólk, žau eru hvöss viš ašra og tillitslaus og eiga žaš jafnvel til aš gera grķn aš hlutum hjį öšrum sem kannski eru tilfinningamįl.  Žaš ber ekki vitni um mikla innri hamingju. Einn vinur minn var svona fyrir löngu sķšan og ég hélt hann vęri alveg mešidda.  Svo skaut hann sig og skildi okkur eftir nišurbrotin og rugluš.  Ekki sį fyrsti. 

Bentu mér į bękurnar sem žś męlir meš og ég er aš hugsa um aš vera ekkert aš lesa žęr žvķ žęr viršast ekki vera aš gera mikiš fyrir žig.  

Worthyness og žaš eš elska okkur sjįlf er mikiš notaš orš žegar kemur aš kennslu um, hvernig į aš hlutgera hamingju ķ eigin lķfi og annaš sem okkur langar aš gerist ķ lķfinu okkar.  Ég pęli ķ žessum hlutum og hugleiši mikiš, eins og er geri ég fįtt annaš.  Veršugleiki er eitthvaš sem viš berjumst mikiš viš vegna kristilegs eša trśarlegs uppeldis af öšrum toga.  Viš erum aldrei veršug og alltaf aš strita viš aš lįta allt sżnast vera svo flott.  Strita viš aš vera veršug. 

En samkvęmt fręšunum į bara ekkert aš žurfa aš hafa fyrir žvķ.  Žau kenna manni aš žar sem mašur sé vera sköpuš af ęšri öflum og upprunnin af ęšri svišum, sé hann hérna meš alveg sérstakan tilgang og veršugleikinn sé innbyggšur ķ hann.  Žetta aš sętta sig viš hver mašur er, hvernig mašur er og gera sér grein fyrir hvaš mašur vill. Vera Elska njóta.  Einn eša meš öšrum. 

Einn af žeim kennurum sem ég hef veriš aš hlusta į sagši frį žvķ hvernig hann hefši veriš oršinn svo eitrašur af vonbrigšum ķ įstarsamböndum, vanheilum vinįttusamböndum og öšru aš hann hefši žurft aš skera į allt og hreinsa sig af öllu ķ heil žrjś įr įšur en hann var tilbśinn til aš forma einhver sambönd af viti.  Žaš er ein leiš til aš gera žaš, en kannski ekki leišin sem hugnast mörgum.  Getur žó veriš naušsynlegt ef mašur er umkringdur orkuvampķrum upp til hópa.  Kannski er žaš bara indķgóbarniš sem er fęrt um žaš, žvķ žaš er vant žvķ aš standa śtśr og vera eitt. 

Og aftur aš veršugleikanum. Hann hefur lķtiš aš gera meš śtlit, klęšnaš, stöšu, trś eša nokkur verk sem fólk getur framkvęmt.  Hann er eingöngu fólginn ķ žvķ aš vera manneskja.  Vera žaš sem mašur var skapašur til aš vera.  Veršugleikann finnur mašur ekki fyrir utan sjįlfan sig, frekar en hamingjuna.  Og žaš er gott aš vera einn og finna veršugleikann innra meš sér og hamingjuna.  Žį einhvernveginn fer allt aš smella saman.  Žannig upplifši ég žaš allavega. 

Įst og frišur. 

 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband